دل نوشته هاي يه مامان عاشق

ديروز كيان خان ما شد يكسال و چهارماهه و در اين روز زيبا دچار اولين سرماخوردگي عمرش شد. البته به غير از آبريزش بينيهاي حساسيتي گاه و بيگاه. شب قبلش كه يكم داغ بود و بينيش گرفته بود تا ديروز عصر كه از خواب بيدار شد شروع كرد به گريه و بهانه گيري. اولش فكر كردم مثل هميشه كه چشمش بمن ميافته و فيلش ياد هندستون ميكنه باز از اون بهانه گيري الكيهاست كه ديديم نخير با هر هق هق گريه يه عالمه سرفه هاي وحشتناك هم ميكنه. تصميم گرفتم برم واسه دكترش اسم بنويسم كه صبح ببرمش اما باز فكر كردم تا صبح ممكنه بدتر شه. بنابراين تصميم بر اين شد كه بريم كلينيك شبانه روزي كودكان. حالا تازه من عزا گرفته بودم از ياداوري دكتر بردنهاي ماه به ماه كيان كه با جيغ و اشك و آه و...