وبلاگ عزيزم تولدت مبارك

كيان دو سال و دو ماه و 15 روز و الان يكسال شد كه وبلاگشو درست كردم. خوشحالم كه اينجام. جايي كه ميتونم فارغ از دنياي بيرون هرچي دوست دارم بنويسم و روزهاي شيرين سه نفرمون رو ثبت كنم. گاهي فكر ميكنم اون زمانها كه انقدر امكانات ثبت وقايع گسترده نبود ما با ياداوري خاطراتمون چه لذتي ميبريم و گاهي از اينكه بعضي اتفاقات رو فراموش كرديم غصه ميخوريم. چه خوبه كه الان ميتونيم خيلي از وقايع رو با اين همه جزئيات حفظ كنيم و اميدوارم كيان هم بعدها با خوندن كودكيهاش همين لذتي رو كه من موقع نوشتنش بردم ببره.

يكسال از بهترين روزهاي زندگيم رو نوشتم و باز هم مينويسم تا يادم بمونه زندگي برام بهترينها رو رقم زده و حتي سخت ترين روزها برام تجربه اي بهمراه داشته. خدا رو شاكرم از اينكه توانايي نوشتن و بزرگترين نعمت يعني سلامتي خودم و خانواده ام رو بهم داده.

پسرم زندگي پره از اتفاقات خوب و بد، جوري زندگي كن كه هيچگاه افسوس گذشته رو نخوري، خودت باش، به توانايي هات ايمان داشته باش،  شك نكن هميشه يكي اون بالا هست كه هواتو داره و با ديد مثبت  و قدمهايي استوار رو به جلو حركت كن.