به بهانه روز مادر
پيش نوشت: مامان نازنينم از وقتي مادر شدم فهميدم چرا يك تكه از بهشتو زير پات گذاشتن. اون تيكه از بهشت مال خود خودته. كاش من هم قدمي به اون تيكه از بهشت نزديك بشم.
منتظر يه فرشته كوچولو بودم. يكم عجله داشتم. فكر كردم همين كه چيزي از ذهنت عبور كنه فورا عملي ميشه. داشتم ميرفتم آزمايش بدم زودتر از حد معمول. با اينكه يجورايي از نتيجه اش مطمئن بودم ولي ضربان قلبم بشدت بالا رفته بود. از توي پنجره اتوبوس ديوار نوشته اي رو ديدم، فالله مع الصابرين. به دستام نگاه كردم كه ناخودآگاه روي كيفم ضرب تيك مانندي گرفته بود. دستامو آزاد كردم و زير لب تنها ذكري كه به ذهنم رسيد رو زمزمه كردم: اللهم صل علي محمد و آل محمد تا خود آزمايشگاه زمزمه رو ادامه دادم. وقتي مسوول آزمايشگاه گفت يكم زود اومدي آروم شدم. نه اينكه خوشحال باشم ولي ته دلم گفتم اگه منفي باشه قطعي نيست بايد چند روز ديگه صبر كنم. باز با اينكه مطمئن بودم گفتم خدا كه كمش نمياد شايد بخواد بهترين هديه روز مادرو امروز بهم بده. يكساعت رو با دلهره گذروندم. وقتي گفت خانم منفيه هزار تا فكر اومد تو سرم. پس اين اتفاقات اين چند روز علتش چيه نكنه چيز بدي باشه. چرا بيخود اين توهم رو براي خودم ايجاد كردم كه شايد خبريه. اصلا شايد اين دردهاي گاه و بيگاه ناشي از تصوراتمه. نميدونم ناراحتم يا نه اما يه نور اميد كوچولويي بود زودي خاموش شد. رفتم سراغ وبلاگ گردي كه گاهي برام دواي هر درديه. وبلاگ محيا بانو رو ميخوندم. براي بار هزارم بعد از خوندن وبلاگش دلم لرزيد. فكر كردم چقدر آرزوهاي من كوچيكه، و شايد چقدر خودخواهم و چقدر كم طاقت. دنيا براي بعضي آدمها بيش از يكي دوتا آزمايش سخت تو آستينش داره. انقدر امتحانشون ميكنه كه روحشون حسابي صيقل بخوره جايي كه ديگه فقط خودشون نيستن. آيينه تمام نماي دنياي اطرافشونن. حتي درون آدمها رو هم بهشون نشون ميدن. نميدونم چجوري انقدر طاقت دارن. چجوري ميتونن جاي همه درد بكشن و يكذره پشتشون خم نشه، اميدشون كم نشه. سعي كردم ذهنمو جمع كنم و زير لب اولين ذكري كه بذهنم اومد رو بگم: رب هب لي من لدنك ذريه طيبه انك سميع الدعاء.
خداي بزرگ اي مهربان ترين مهربانان:
آسماني ترين هديه عمرم پسر سالم و نازنينم كيان بود. هديه اي ديگر ميخواهم شايد از سر خودخواهي ولي با خالص ترين و عاشقانه ترين احساسها. اما اگر آنقدر لياقت داشتن چنين هديه اي را دارم قبل از تحقق آن از تو ميخواهم به حق اين روز مقدس، به دلپاكترين زن عالم فاطمه زهرا، طعم شيرين مادر شدن را به مقرب ترين بندگان درگاهت بچشاني كه اجر و قربشان از يك مادر هم بيشتر است.