دل نوشته هاي يه مامان عاشق

فردا شب مهمون دارم. يه مهموني خودموني دوستانه. يك هفته است در حال مرتب كردن بازار شام ايجاد شده در منزل هستم. انقدر همه چي رو هم تلنبار شده بود كه نميدونستم از كجا شروع كنم. يكي دو روزي بود كه ديگه خونه يه سر و ساموني گرفته بود و حتي آمادگي داشتم مهمون سرزده هم بياد خونمون. ديشب بابا بهمن شيفت شب بود و من و كيان تنها در خانه. بر خلاف اغلب اوقات كه بابا بهمن مواظب كيانه تا من كارها رو انجام بدم ديشب بايد خودم اين وظيفه بر عهده ميگرفتم. از سر كار كه اومدم و با كيان رسيديم خونه اول شام كيان رو آماده كردم،‌ باهاش كلي بازي كردم و شامشو كه خورد گفتم خوب ديگه ميذارش به حال خودش و ميرم تو آشپزخونه دنبال كارها. براش سي دي بيبي انيشتن هم گذاشتم ك...

كيان از ديروز ياد گرفته صورت منو با اون دستاي مهربون كوچولوش ميگيره و يه بوس كوچولو به لپ مامانش ميكنه. واي كه اون لحظه چقدر اين حس دلنشين و لذت بخشه كه نفسش رو روي صورتت حس كني و بدوني كه واقعا با تمام حسش خودشو بهت ميچسبونه. وقتي ذوق و شوق و خنده هاي من رو ديد ديگه بيخيال نميشد بارها و بارها اين كار رو تكرار ميكرد و بعد با غش غش خنده خودشو روي تخت مينداخت مثل كاري كه من ميكردم. لذت بخش تر از اون وقتي بود كه وقتي بهش ميگفتم باباجون مامانجون خاله يا حتي بابا رو بوس كن باز ميگفت ماماني و منو بوس ميكرد. يه احساس غرور و شعف فوق العاده. البته قبل از من همه عروسكاشو بوس ميكرد اما از ديروز تا حالا انگار مامانشو هم قد عروسكاش دوست داره ...

ديروز كيان خان ما شد يكسال و چهارماهه و در اين روز زيبا دچار اولين سرماخوردگي عمرش شد. البته به غير از آبريزش بينيهاي حساسيتي گاه و بيگاه. شب قبلش كه يكم داغ بود و بينيش گرفته بود تا ديروز عصر كه از خواب بيدار شد شروع كرد به گريه و بهانه گيري. اولش فكر كردم مثل هميشه كه چشمش بمن ميافته و فيلش ياد هندستون ميكنه باز از اون بهانه گيري الكيهاست كه ديديم نخير با هر هق هق گريه يه عالمه سرفه هاي وحشتناك هم ميكنه. تصميم گرفتم برم واسه دكترش اسم بنويسم كه صبح ببرمش اما باز فكر كردم تا صبح ممكنه بدتر شه. بنابراين تصميم بر اين شد كه بريم كلينيك شبانه روزي كودكان. حالا تازه من عزا گرفته بودم از ياداوري دكتر بردنهاي ماه به ماه كيان كه با جيغ و اشك و آه و...

هربار كه كيان زمين ميخوره تو يه صدم ثانيه چشمامو ميبندم و يه صحنه اسلوموشن مياد جلو چشمم كه الان چه اتفاقاتي ممكنه براش افتاده باشه بعد چشمامو باز ميكنم و ميبينم صحيح و سالم زل زده تو چشماي من و منتظر ببينه من الان چه عكس العملي نشون ميدم. اگه بخندم و حواسشو پرت كنم بلند ميشه و انگار نه انگار كه چند ثانيه پيش دست و سر و پاي مبارك رو زده به جايي. اگرم هول بشم و يه چيزي بگم تو مايه هاي خدا م... و اينا، ديگه بيا و درستش كن. واقعا كه اين بچه ها با سلام و صلوات سرپان. ديروز كيان  در حال بالا رفتن از پاتختي از پشت سر خورد زمين،‌ لپش گرفت به دسته كشوي تخت و حسابي كبود شد و خون افتاد و فقط با نگاه و حرفهاي نگران من ناگهان افتاد به گريه و ه...

كلمات و جملات يك يا دو كلمه اي كه كيان 15 ماهه ما اين روزها زياد بكار ميبره: گوشي تلفن رو برميداره و ميگه: اَلو بابا دَدَ ماما دَ...د: يعني مامان درد گرفت توتو اَفت: يعني پرنده رفت عم: عمه يا عمو عل:عسل دگه: كره عين: عينك مامان نانا: مامان آهنگ بذار مامان اي: يعني مامان اينو بده مو:مورچه بَب ني: يعني عروسك ببري نيست آده: آزاده (عمه آ‍زاده) باريت: باتري بابا عَك: يعني بابا بيا عكس بگيرم ازت وبراي هر چيزي كه يكم پشمالو باشه ميگه ميووووووووو و تازه اينكه عاشق لگو بازي شده، هربار كه لگوها رو ميچينه رويهم همه رو با يه ضربه خراب ميكنه و غش غش ميخنده، مدتها گوشي تلفن رو برميداره دور خونه ميچرخه حرف ميزنه و مثلا م...

در حال دالي كردن (گردنه حيران) در حال كشف دنياي جديد در حال غذا دادن به آقا گاوه (شايدم خانم گاوه) يكي از شيطونيهاي كيان در ماشين ...

هوراااا. ما برگشتيم. يعني خداروشكر سالم هم برگشتيم. كيان كه مريض نشد مشكلي هم كه پيش نيومد. البته براي ما مشكلي پيش نيومد. از هواي فوق العاده گرم و شرجي، تركيدن لاستيك ماشين يكي از همراهان،‌عود كردن درد كليه يكي ديگه از همراهان، شيطونيهاي كيان در ماشين، از سر و كول ما بالا رفتن تو ماشين و باز ماندن از بعضي گردشها بخاطر كيان كه بگذريم بهمون خيلي خوش گذشت. البته باز هم بماند كه روز قبل از سفر بند دوربين كه از ميز آويزون بود كنجكاوي كيان خان رو برانگيخت و در يك چشم بهم زدن دوربين كمي تا قسمتي داغون شد و ما كلي دمغ شديم كه تو يه همچين سفري دوربين نداريم. اما خدا روشكر سفر دسته جمعي اين حسن رو داره كه بالاخره چند نفر دوربين دار بينشون هست و ...

ميخوايم بريم مسافرت اونم سفر شمال. اولين سفر كيان بعد از يكسالگي و بعد از اينكه دنياي اطرافش رو بهتر و بيشتر درك ميكنه. ميريم يه سفر پر از ناشناخته ها براي پسرم و البته پر از وقايع غير قابل پيش بيني براي من. نميدونم كيان اين همه راه تو ماشين چقدر تحمل داره، هوا چجوريه، مريض نشه و خلاصه يه عالمه اما و اگر و شايدها. اميدوارم اين سفر براي همه ما خاطره انگيز باشه. انشاالله برميگرديم با يه عالمه عكس و خاطره خوب ...